ഒരു ശരാശരി വ്യക്തിയുടെ ജീവിതത്തെ സംഗ്രഹിക്കുന്ന ഒരു  തമാശക്കഥയുണ്ട്- ‘സൃഷ്ടിയുടെ കഥ’.

ആദ്യ ദിവസം ദൈവം പശുവിനെ സൃഷ്ടിച്ചു. ദൈവം പറഞ്ഞു: "നിങ്ങൾ കർഷകനോടൊപ്പം വയലിലേക്ക് പോകണം. കർഷകനും കുടുംബത്തിനും പാൽ നൽകുക. കാളക്കുട്ടികളെ ഉണ്ടാക്കി വളർത്തുക. നിങ്ങളുടെ ആയുസ്സ് അറുപത് വർഷമായിരിക്കും "

പശു ഒരു നിമിഷം ആലോചിച്ച ശേഷം മറുപടി പറഞ്ഞു.

 “കഠിനാധ്വാനം പോലെ തോന്നുന്നു.  അറുപത് വർഷം വളരെ നീണ്ടതായിരിക്കും. ഞാൻ ഇരുപത് വർഷം എടുക്കും, ദയവായി നാൽപ്പത് തിരികെ എടുക്കുക"

ദൈവം അത് സമ്മതിച്ചു.

രണ്ടാം ദിവസം ദൈവം കുരങ്ങിനെ സൃഷ്ടിച്ചു.  "മറ്റുള്ളവരെ തന്ത്രങ്ങൾ കാണിച്ച് അവരെ രസിപ്പിക്കുക, നിങ്ങൾക്ക് ഇരുപത് വർഷം ലഭിക്കും", ദൈവം പറഞ്ഞു. ഇരുപത് വർഷമായി കുരങ്ങന്മാരുടെ തന്ത്രങ്ങൾ കാണിക്കുന്നത് വിരസമായിരിക്കും. ഞാൻ പത്ത് വർഷം എടുക്കും, ബാക്കി പത്ത് മടക്കിനൽകാൻ ആഗ്രഹിക്കുന്നു. ” കുരങ്ങ് മറുപടി പറഞ്ഞു. ദൈവം അതും സമ്മതിച്ചു.

മൂന്നാം ദിവസം ദൈവം നായയെ സൃഷ്ടിച്ചു. "വീടിന് കാവൽ നിൽക്കുക, അകത്തേക്ക് കടക്കാൻ ശ്രമിക്കുന്ന അപരിചിതരെ കണ്ടാൽ കുരയ്ക്കുക.  നിങ്ങൾ ഇരുപത് വർഷം ജീവിക്കും” ദൈവം അറിയിച്ചു. 

"ഇരുപത് വർഷമായി വീടിന് കാവൽ നിൽക്കുന്നത് രസകരമല്ല.  എനിക്ക് പത്ത് വർഷം മതി, പത്ത് മടക്കിനൽകാൻ ഞാൻ ആഗ്രഹിക്കുന്നു.” 

നായ പ്രതികരിച്ചു, ദൈവം സമ്മതിച്ചു.

നാലാം ദിവസം ദൈവം മനുഷ്യനെ സൃഷ്ടിച്ചു. "തിന്നുക, കുടിക്കുക, സന്തോഷിക്കുക… രസകരമായിട്ടിരിക്കുക...  നിങ്ങളുടെ ആയുസ്സ് ഇരുപത് വർഷമായിരിക്കും. ”

“ഇരുപത് വർഷം മാത്രം !! ... മനുഷ്യൻ ആക്രോശിച്ചു!

"എനിക്ക് വിലപേശാൻ കഴിയുമോ"? 

പതിവുപോലെ മനുഷ്യൻ ചോദിച്ചു.

"നിങ്ങൾ വാഗ്ദാനം ചെയ്ത ഇരുപത് ഞാൻ എടുക്കും. കൂടാതെ പശു മടക്കി നൽകിയ നാൽപ്പതും എടുക്കും. കുരങ്ങും നായയും തിരിച്ചു തന്ന പത്ത് വീതവും കൂടി എടുക്കും. "

"നിങ്ങൾ നിർബന്ധിച്ചാൽ, നിങ്ങൾക്ക് അത് നേടാം". ദൈവം ഉറപ്പിച്ചു.

അങ്ങനെ, മനുഷ്യൻ തന്റെ ജീവിതത്തിന്റെ ആദ്യ ഇരുപത് വർഷങ്ങളിൽ മാതാപിതാക്കളോടൊപ്പം ജീവിച്ചു.  അമ്മ അവന് ഇഷ്ടമുള്ളത് പാകം ചെയ്തു, അച്ഛൻ ആവശ്യപ്പെടുന്നതെല്ലാം നൽകി!

അവൻ പശുവിൽ നിന്ന് കടം വാങ്ങിയ അടുത്ത നാൽപ്പത് വർഷം, അവൻ വിവാഹം കഴിച്ചു, കുട്ടികളുണ്ടായി, കുടുംബം പുലർത്താൻ കഠിനാധ്വാനം ചെയ്തു.

കുരങ്ങിൽ നിന്ന് ലഭിച്ച അടുത്ത പത്ത് വർഷങ്ങൾ,  അയാൾ കുരങ്ങന്മാരേപ്പോലെ തന്ത്രങ്ങൾ കാണിക്കുകയും പേരക്കുട്ടികളെ രസിപ്പിക്കുകയും ചെയ്തു.

 അവസാന ഘട്ടത്തിൽ, നായയിൽ നിന്ന് ലഭിച്ച വർഷങ്ങളിൽ, കഥ അനുസരിച്ച്, അവൻ പൂമുഖത്ത് ഇരുന്നു, അപരിചിതർ കടന്നുപോകുമ്പോൾ ശബ്ദമുണ്ടാക്കിയേക്കാം;  അവർ അവനെ അവഗണിക്കുകയും അവരുടെ തിരക്കുകളിലേക്ക് നടക്കുകയും ചെയ്തേക്കാം.

ജീവിതം വിശദീകരിച്ചു കഴിഞ്ഞു!  ഇത് സാധാരണ ജീവിതത്തിന്റെ കഥയാണ്.

 മിതമായ നിലയിൽ ജീവിക്കുന്നത് തുടർന്നു കൊണ്ടിരിക്കുന്ന ഒരു കുഴപ്പമാണ്.  കുഴപ്പത്തിലായിരിക്കുക എന്നത് ജീവനുള്ള മരണമാണ്.  എത്തിച്ചേരാനുള്ളത് ഒരു ശവക്കുഴിയാണ്.  ജീവിതം ഇങ്ങനെ മാത്രം നയിക്കുന്നതിനുപകരം അതിനെ വ്യത്യസ്തമായി സ്വീകരിക്കുക!

ഒരു എളുപ്പവഴിക്കുള്ളിലേക്ക് കടന്നാൽ, തെറ്റായ ദിശയിലേക്ക് കൊണ്ടുപോകുമ്പോഴും നമ്മൾ പുറത്തുപോകാൻ ശ്രമിക്കില്ല.  അതിനെ ഒരു കംഫർട്ട് സോൺ എന്ന് വിളിക്കുന്നു.    കംഫർട്ട് സോണിനുള്ളിൽ ഇരിക്കുക എന്നത് കുഴപ്പത്തിലായിരിക്കുക എന്നതാണെന്ന് മനസിലാക്കുക. കംഫർട്ട് സോൺ എന്ന പദം പോലെ സുഖകരമല്ല അത്.  എപ്പോഴും കംഫർട്ട് സോണിന് കീഴിൽ പ്രവർത്തിക്കുന്ന വ്യക്തി സ്വന്തം ശീലങ്ങളുടെ തടവുകാരനാണ്. ഈ ശീലങ്ങൾ അവന്റെ ചുറ്റുപാടുകളും മുൻകാല ഓർമ്മകളും അനുഭവങ്ങളും അനുസരിച്ചാണ്.  മോശമായ എന്തെങ്കിലും സംഭവിക്കുമെന്ന് ഭയന്ന് അത്തരമൊരു വ്യക്തി തൃപ്തികരമല്ലാത്ത സാഹചര്യങ്ങളിൽ പോലും പറ്റിനിൽക്കും!  ബാഹ്യ സാഹചര്യങ്ങളുടെയും ചുറ്റുമുള്ള ആളുകളുടെയും ഇരകൾ!

എങ്ങനെയാണ് പലരും പൂർത്തീകരിക്കപ്പെടാത്ത സാധ്യതകളുള്ള ഒരു ജീവിതം നയിക്കുന്നത്?  എന്തുകൊണ്ടാണ് ഇത്രയധികം ആളുകൾ അവരുടെ സ്വപ്നങ്ങളും ആഗ്രഹങ്ങളും സ്വന്തം കുഴിമാടത്തിലേക്ക് നീട്ടി കൊണ്ടുപോകുന്നത്?  എന്തുകൊണ്ടാണ് പലരും അവരുടെ  'സംഗീതം' ഉള്ളിൽ മാത്രം വച്ചു കൊണ്ട് മരിക്കുന്നത്? 

"ഇരുപത്തഞ്ചു വയസ്സിൽ പലരും മരിക്കുന്നു, അവർ എഴുപത്തഞ്ച് വയസ്സുവരെ അടക്കം ചെയ്യപ്പെടുന്നില്ല; അവർ ഔദ്യോഗികമായി മരിച്ചതായി പ്രഖ്യാപിക്കപ്പെടുന്നതുവരെ!" -ബെഞ്ചമിൻ ഫ്രാങ്ക്ലിൻ.

നിങ്ങളുടെ ജീവിതം ഒരു പുസ്തകമാണെങ്കിൽ നിങ്ങൾ രചയിതാവാണെങ്കിൽ, നിങ്ങൾ ഏതുതരം കഥയാണ് എഴുതുന്നത്?

നാമെല്ലാവരും ഒരു തനതായ കഥ എഴുതുന്ന പ്രക്രിയയിലാണ് - നമ്മുടെ ജീവിതത്തിന്റെ കഥ.  ഇത് നമ്മുടെ കഥയാണ്, കഥയാണ് നമ്മൾ- നർമ്മവും നാടകവും ദുരന്തവും കോമഡിയും നിറഞ്ഞ, നല്ലതും ചീത്തയുമായ കഥകളുടെ ഒരു ശേഖരം!

നമ്മുടെ കഥ ധീരമായ ഒരു സാഹസികതയാണോ, അതോ വിരസമായ ആവർത്തനമാണോ?

നമുക്ക് എങ്ങനെയാണ് നമ്മുടെ പ്രാധാന്യമുള്ള സ്വന്തം  കഥ എഴുതാൻ കഴിയുക?  ദിവസം തോറും പുരോഗമിക്കുമ്പോൾ നമ്മൾ എങ്ങനെയാണ് നമ്മുടെ കഥ തിരഞ്ഞെടുക്കുന്നത്?

ഓരോ വ്യക്തിയും ഒരു പ്രധാനപ്പെട്ട സ്വന്തം ജീവിതം നയിക്കാൻ ആഴത്തിൽ ആഗ്രഹിക്കുന്നു. നമ്മൾ എല്ലാവരും വലിയ സ്വപ്നങ്ങളുമായി ജനിച്ചവരാണ്.  വലിയ കാര്യങ്ങൾ നേടാൻ നാമെല്ലാവരും ആഗ്രഹിക്കുന്നു.  എല്ലാവരും പ്രാധാന്യമർഹിക്കുന്നു.  ഒരു നല്ല പാരമ്പര്യം ശേഷിപ്പിച്ച് കടന്നുപോകാൻ എല്ലാവരും ആഗ്രഹിക്കുന്നു.  ഓരോരുത്തർക്കും നല്ല ഉദ്ദേശ്യങ്ങളുണ്ട്.

നമുക്കെല്ലാവർക്കും നല്ല ഉദ്ദേശങ്ങളുണ്ട്.  എന്നിരുന്നാലും, ഉദ്ദേശങ്ങൾ പ്രവർത്തനങ്ങളിലേക്ക് വിവർത്തനം ചെയ്യപ്പെടുന്നില്ലെങ്കിൽ അവ വിലപ്പോവില്ല. ഈ കടങ്കഥ നോക്കൂ: - അഞ്ച് തവളകൾ കുളത്തിനടുത്തുള്ള ഒരു തടിയിൽ ഇരിക്കുന്നു, നാലാമൻ ചാടാൻ തീരുമാനിച്ചു ... ആ തടിയിൽ എത്ര പേർ അവശേഷിക്കുന്നു?  ഉത്തരം ... നമുക്ക് അറിയില്ല, കാരണം യഥാർത്ഥത്തിൽ എത്ര പേർ ചാടിയിട്ടുണ്ടെന്ന് നമുക്ക് അറിയില്ല.  തീരുമാനിക്കുന്നതും ചെയ്യുന്നതും തമ്മിൽ വ്യത്യാസമുണ്ട്.

നല്ല ഉദ്ദേശങ്ങൾ മാത്രം നിങ്ങളെ പ്രധാനപ്പെട്ട ഒരു ജീവിതത്തിലേക്ക് എത്തിക്കില്ല, മനഃപൂർവ്വമായ പ്രവർത്തനം കൊണ്ട് അത് സാധിക്കും!  അറിയുന്നതും ചെയ്യുന്നതും തമ്മിലുള്ള വ്യത്യാസം അതാണ്!

നല്ല ഉദ്ദേശങ്ങൾ എങ്ങനെ ബോധപൂർവ്വമായ ജീവിതത്തിലേക്ക് മാറ്റാം?  ഒരു മികച്ച ജീവിത കഥ എങ്ങനെ എഴുതാം?  അതാണ് ജീവിതത്തിലെ വെല്ലുവിളി!

ഭയം നമ്മെ പ്രവർത്തനത്തിൽ നിന്ന് തടയുന്നു. നമ്മളിൽ പലരും നമ്മുടെ സ്വപ്നങ്ങൾക്കനുസരിച്ച്, അവയ്ക്കുവേണ്ടി ജീവിക്കുന്നില്ല, കാരണം നമ്മൾ നമ്മുടെ ഭീതിയിലാണ് ജീവിക്കുന്നത്.  നിങ്ങൾ ഒന്നും ചെയ്യുന്നില്ലെങ്കിൽ, ഒന്നും തെറ്റിപ്പോവുകയില്ല.  തുറമുഖത്ത് ഒരു കപ്പൽ സുരക്ഷിതമാണ്, പക്ഷേ തുറമുഖത്ത് വെറുതേയിടാൻ അല്ലല്ലോ കപ്പലുകൾ നിർമ്മിച്ചിട്ടുള്ളത്.

ക്രിസ്റ്റഫർ കൊളംബസ് പറഞ്ഞു: "കരയുടെ കാഴ്ച നഷ്ടപ്പെടാനുള്ള ധൈര്യം ഉണ്ടാകുന്നതുവരെ നിങ്ങൾക്ക് ഒരിക്കലും സമുദ്രങ്ങൾ കടക്കാനാവില്ല".

നമ്മുടെ പഴയ പരിമിത വിശ്വാസങ്ങളുടെ ബോധ്യങ്ങളെ  വെല്ലുവിളിക്കുകയും പകരം പുതിയ ശാക്തീകരണ വിശ്വാസങ്ങൾ നൽകുകയും ചെയ്യുമ്പോൾ, നമ്മൾ ആരാണെന്നുള്ള ഒരു യഥാർത്ഥ ധാരണ നേടുകയും തത്ത്വങ്ങൾ നമ്മുടെ ജീവിതത്തിൽ പ്രയോഗിക്കുകയും ചെയ്യുമ്പോൾ, നമ്മൾ ആഗ്രഹിക്കുന്നത് മാത്രം എന്നതിൽ നിന്ന് മാറി പ്രവർത്തിക്കാനും തുടങ്ങും..  നമ്മൾ ജനിക്കുകയും ഒരു ദിവസം മരിക്കുകയും ചെയ്യും. സുരക്ഷയുടെ മൂലയിൽ മാത്രം എപ്പോഴും കുടുങ്ങുന്നതിനുപകരം ആവേശകരമായ എന്തെങ്കിലും എന്തുകൊണ്ട് നാം ചെയ്തുകൂടാ?

ജീവിതത്തിലെ നമ്മുടെ ശരിക്കുമുള്ള ഉദ്ദേശം മനസ്സിലാക്കുമ്പോഴാണ് യഥാർത്ഥത്തിൽ ജീവിതം ആരംഭിക്കുന്നത്.  നമ്മുടെ ആത്മാക്കൾ ഉദ്ദേശത്തിനും അർത്ഥത്തിനും വേണ്ടി വിശക്കുന്നവയാകണം.  വിക്ടർ ഫ്രാങ്ക്ൾ, തന്റെ 'മനുഷ്യന്റെ അർത്ഥത്തിനായുള്ള തിരയൽ' എന്ന പുസ്തകത്തിൽ പറഞ്ഞത്, നിങ്ങൾക്ക് ജീവിതത്തിന്റെ ഒരു 'എന്തുകൊണ്ട്' ഉണ്ടെങ്കിൽ, നിങ്ങൾക്ക് 'എങ്ങനെ' കണ്ടെത്താനാകും!  ഒരു കുട്ടിക്ക് നടക്കാൻ കഴിയില്ലെന്ന് പറഞ്ഞാൽ, അവരുടെ ജീവിതകാലം മുഴുവൻ അവർ ഇഴഞ്ഞു നീങ്ങാനുള്ള സാധ്യതയുണ്ട്.  നിങ്ങൾക്ക് നിൽക്കാനും നടക്കാനും ഓടാനും പറക്കാനും കഴിയുമ്പോൾ നിങ്ങൾ ഇഴയുന്നുണ്ടോ?

നമ്മളെല്ലാവരും നമ്മുടെ 'എന്തുകൊണ്ട്' എന്ന ജീവിതത്തെ പിന്തുടരാനുള്ള ദൗത്യത്തിലാണ്.  ഈ നിമിഷം പ്രയോജനപ്പെടുത്തുക!

ജീവിതത്തിന്റെ ലക്ഷ്യം വളർച്ചയാണ്;  എന്നിരുന്നാലും, വളർച്ച യാന്ത്രികമല്ല.  വെറുതെ ഒന്നും സംഭവിക്കുന്നില്ല ...

ഒരു മാറ്റമോ പരിവർത്തനമോ ഉണ്ടാകണമെങ്കിൽ നമ്മുടെ ബാഹ്യ സാഹചര്യങ്ങളും സാഹചര്യങ്ങളും മാറ്റേണ്ടതുണ്ട് എന്നാണ് പൊതുവായ വിശ്വാസം - അതിനായി നമ്മൾ പ്രതീക്ഷിക്കുകയും പ്രാർത്ഥിക്കുകയും ചെയ്യുന്നു, എന്നിരുന്നാലും നമ്മുടെ ആന്തരിക ചിന്തകൾ മാറുമ്പോൾ മാറ്റം സംഭവിക്കുന്നു എന്നതാണ് യാഥാർത്ഥ്യം.

വളർച്ച അകത്തേയ്ക്കാണ്. നാം നമ്മുടെ ഡയറി എഴുതുന്നില്ലെങ്കിൽ, മറ്റാരെങ്കിലും നമുക്കുവേണ്ടി എഴുതുകയും മറ്റാരെങ്കിലും എഴുതുമ്പോൾ, നമ്മൾ അവരുടെ അജണ്ട പിന്തുടർന്ന് ജീവിക്കുകയും ചെയ്യേണ്ടിവരും.

ഭാവി സാധ്യതകളുടെ സ്രഷ്ടാവാകാനും നമ്മുടെ കണ്ടീഷൻ ചെയ്ത ഭൂതകാലത്തിന്റെ ഇരയാകാതിരിക്കാനും നമുക്ക് ഒരു ചോയ്‌സ് ഉണ്ട്.

നിങ്ങൾക്ക് വീണ്ടും ജീവിക്കാൻ നിങ്ങളുടെ ജീവിതം ഉണ്ടെങ്കിൽ, നിങ്ങൾ ഇതുവരെ ചെയ്തതിനേക്കാൾ കൂടുതൽ നിങ്ങൾക്ക് ചെയ്യാനാകുമോ?  ഉണ്ടെങ്കിൽ, ആസൂത്രിതമായ പ്രവർത്തനത്തിലൂടെ ഒരു പുതിയ ദിവസം ആരംഭിക്കുക.

നിങ്ങൾ ജീവിച്ചിരിക്കുമ്പോൾ നിങ്ങളുടെ കഥ എങ്ങനെ അവസാനിക്കും?

ആളുകൾ നിങ്ങളുടെ ജീവിതത്തെ ഒരു വാചകത്തിൽ സംഗ്രഹിക്കും.  ഇപ്പോൾ അത് തിരഞ്ഞെടുക്കുക !!